6 grudnia w Scenie Roboczej SIKSA zagrała ostatni raz „…a diablica gruchnie basem”.

SIKSA (słowo z języka jidysz, pot. pogard. młoda dziewczyna postrzegana jako wulgarna, niedoświadczona i niedojrzała) to feministyczny duet ułożony na głos, bas, tekst i ciała. Koncerty SIKSY łączą z sobą energię koncertu punkowego, poezji performatywnej czy tańca współczesnego a w interakcji z publicznością nabierają jedynych w swoim rodzaju walorów dramatycznych. W ograniczeniach instrumentarium i obecności scenicznej duet znajduję siłę, by stworzyć własną drogę. Opiera się czasem o wspomnienia z dzieciństwa, innym razem o bajki i legendy, czy rzeczywistość przetworzoną przez nieskrępowane i niepohamowane spojrzenie SIKSY. W jej twórczości to co osobiste spotyka się z politycznym a to co niewypowiedziane z tym co wykrzyczane.

„… a diablica gruchnie basem” to tytuł legendy, kolędy i mitu w jednym, które sama o sobie napisałam. Nie znajdziecie tu króla podbijającego ziemię, ni orła w gnieździe. Król jest teraz prezesem w korporacji, a orła postanowiono przebranżowić, by nadgonił trochę akcji. W tym nieważne jakim miejscu i nieważne jakim czasie jestem ja, Diablica. Pożytku ze mnie ni mo, właściwie same kłopoty i w dodatku nie umiem się w języku wysłowić. Ale gdy już to robię to wszystkie za i przeciw mają diablo zgryzoty. I tutaj wkracza niepewna swych mocy Narratorka, z którą zatańczę tak, by była w wymyślaniu wolna. W duecie zamojtamy opowiadane przez innych autorów gwiazdy i ziemie. Będziemy się wspólnie zmieniać i pieprzyć, a oni niech myślą, że byli w tym lepsi! Od tej pory najstarsze herstoryczki miasta Gwiezdna powiadają, że na tym łez padole mieszka jedna taka, której język podobno do rytmu skakał!

Nagłośnienie/światła – Maciej Frycz

Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera