ŻEGNAJ, OLIMPIO (Ostatnia Inwentaryzacja)
Czasem, aby dostrzec nowe, musimy najpierw pożegnać stare. Dziś żegnamy się z Olimpią. Była z nami przez lata, mijaliśmy ją codziennie. Pewnie ktoś z nas tu pracował. Może ktoś zobaczył tu po raz pierwszy „Króla Lwa”? Może ktoś pamięta małą fontannę, tryskającą fikuśnie strumieniami wody u jej stóp? A może ktoś zajadał się lodami w cieniu okalających ją drzew? Każdy pewnie znajdzie swoją własną historię związaną z jej budynkiem.
Spróbujmy sobie wyobrazić życie naszego miasta bez niej. Pogrążeni w smutku zapraszamy na ostatnie pożegnanie budynku po byłym kinie Olimpia. Po raz ostatni przekroczymy jej progi, przespacerujemy się jej pustymi korytarzami, pożegnamy się z nią przy blasku świec i akompaniamencie muzyki. Złożymy kwiaty. Po raz ostatni przyjrzymy się temu, co za chwilę stracimy. Pożegnajmy ją wspólnie.
GOOD BYE, OLIMPIA (Last Inventory)
Only when something ends is there the chance for something new to begin. We take note and wonder what remains of something that isn’t quite there anymore but has never really left?
We invite you to say goodbye to Olimpia, to see these spaces for one last time the way they are now even though they’ll probably still be the same tomorrow. We will hold onto white lilies and perhaps each other’s hands. There will be piano music, candles and dances of marble but let’s not make this too sentimental – there is still so much to see. We’ve sampled everything from the entrance doormat to the cracked ceiling paint on the 5th floor. We want to give a toast to it all including the heating system and the wooden staircase (still in good working condition). This performance is like an inventory of Olimpia. We haven’t changed anything about it and it’s not always pretty, but the building is here for you and waiting for your last goodbye.
ŻEGNAJ, OLIMPIO (Ostatnia Inwentaryzacja)
M. Duncan, R. Krężel, E. Rößling
Koncepcja, choreografia i performance: Emmilou Rößling, Monica Duncan, Romuald Krężel
Tekst: Romuald Krężel
Prezentacja: 6,8.10.2017 (premiera); 14.04.2018; 24.06.2018 (Malta Festival Poznań)
Laureaci konkursu rezydencyjnego NOWA GENERACJA
GOOD BYE, OLIMPIA (Last Inventory)
M. Duncan, R. Krężel, E. Rößling
Concept, choreography & performance: Emmilou Rößling, Monica Duncan, Romuald Krężel
Text: Romuald Krężel
Presentations: 6,8.10.2017 (premiera); 14.04.2018; 24.06.2018 (Malta Festival Poznań)
Twórcy_czynie
Monica Duncan – artystka wideo i choreografka na co dzień pracująca w Nowym Jorku. Jej prace oscylujące wokół zagadnienia czasu, zgłębiają naturę wizualnej i tymczasowej percepcji poprzez wykorzystanie kamuflażu, zastygnięcia i ciała zbiorowego. Jej prace video i performance pokazywane były w Komunie//Warszawa, Mousonturm (Frankfurt), zeitraumexit (Mannheim), The Kitchen (New York City), Parkhaus Projects (Berlin), La Casa Encendida (Madrid), BS1 Contemporary Art (Beijing), ZKM (Karlsruhe) and LACMA (Los Angeles). Gościła na Atlanta College of Art, Georgia State University i University of Dayton gdzie prowadziła kursy video i choreografii. Duncan odbyła rezydencję w Signal Culture and the Experimental Television Center i obecnie pracuje w SCENIE ROBOCZEJ (Poznań) jako laureatka konkursu NOWA GENERACJA.
Romuald Krężel – absolwent Wydziału Aktorskiego Szkoły Filmowej w Łodzi, obecnie studiuje w Instytucie Teatrologii Stosowanej w Gießen w Niemczech. Aktor, performer, reżyser teatralny. Współpracował z wieloma teatrami i instytucjami teatralnymi w Polsce i za granicą (m.in. z Teatrem Nowym im. Kazimierza Dejmka
w Łodzi, Komuną//Warszawa, Instytutem Teatralnym w Warszawie, Centrum Kultury w Lublinie, Mousonturm
we Frankfurcie, Heet Vem Theater w Amsterdamie).
W 2010 roku wyreżyserował autorski spektakl „ŚLUB, czyli ja sam”, prezentowany na wielu krajowych festiwalach teatralnych i nagrodzony m.in. Grand Prix OFTJA 2010 we Wrocławiu. Był asystentem Konstantina Bogomolova przy realizacji spektaklu „Lód” w Teatrze Narodowym w Warszawie oraz Markusa Ohrna przy „Sonacie widm” w Nowym Teatrze. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie teatr w roku 2014.
Emmilou Rößling – jest choreografką, performerką i autorką tekstów. Urodzona w Berlinie, studiowała taniec i teatr w Londynie i Dublinie. Jej solowe projekty, perfomensy oraz interwencje były pokazywane w różnych krajowych i międzynarodowych teatrach,galeriach i na festiwalach. Jej prace kwestionują różne formy reprezentacji i postrzegania ciała i przedmiotów, jak również związek między performerami a widzami.
