WSZYSTKO SIĘ ZMIENI // M. Popiel, P. Świerczek, M. Wajdzik-Radziejowski, A. Kamińska

Ile lat ma twój telefon? A komputer? Ile telefonów/komputerów zużyłeś/aś do tej pory w swoim życiu?

W latach 90. cyberpunk straszył nas technologią, która wymknie się spod kontroli i zniszczy ludzkość. Tymczasem prawdziwe zagrożenie leży gdzie indziej. Każdy gest wymiany sprzętu na nowy to nie tylko doraźna zmiana jakości naszego życia, ale i realne, choć odwleczone w czasie konsekwencje dla naszej planety.

Wartość surowców wtórnych znajdujących się w samych tylko telefonach, które przechowujemy w swoich szufladach, przekracza 230 milionów zł. W skali globalnej, rocznie na śmietnik trafia ponad 40 milionów ton elektrośmieci. Rosnące sterty zużytych sprzętów trafiają głównie na wysypiska w Afryce subsaharyjskiej, gdzie nielegalnie i często w niewolniczych warunkach odzyskuje się z nich cenne pierwiastki, takie jak miedź, kobalt, żelazo, cyna a nawet złoto i srebro. Ten proceder zagraża nie tylko zaangażowanym w niego osobom, ale i środowisku naturalnemu: niebezpieczne substancje przenikają do wód i gleb.

Trudno dziś wyobrazić sobie funkcjonowanie w świecie bez smartfona, tabletu czy laptopa. Sprzęty osobiste zapewniają nam możliwość pracy, komunikacji i orientacji w terenie, dają dostęp do informacji i usług, często nader dosłownie ratują życie. Poza wszystkim jednak, są naszymi najwierniejszymi i najintymniejszymi kompanami, towarzyszącymi nam w niemal każdym momencie życia (kto nigdy nie był z telefonem w łóżku czy w toalecie?). Za pilnie strzeżonym hasłem znajdują się sekrety, które zna tylko nasz sprzęt osobisty i które odejdą w niepamięć wraz ze śmiercią jego albo naszą.

Elektrośmieci są przestrzenią do pracy zarówno dla archeolożek, jak i sprzątaczy. Zabieramy się więc do roboty: lawirując pomiędzy intymnością ludzkiego gestu a przytłaczającym ogromem globalnego problemu odkrywamy opowieści skrywane przez nasze laptopy, telefony i inne sprzęty osobiste. Mając świadomość tego, że wszystko się zmienia, snujemy potencjalne wizje przyszłości. Choć na horyzoncie majaczy apokalipsa, nie rezygnujemy z nadziei, próbując odnaleźć drogę do utopii. Nieustannie stawiamy pytania o rolę jaką w tej drodze mogą odegrać człowiek i technologia.

Wszystko się zmieni, ale zanim zmieni się na lepsze, będzie jeszcze gorzej.

Hardware, 1990, reż. Richard Stanley

WSZYSTKO SIĘ ZMIENI
M. Popiel, P. Świerczek, M. Wajdzik-Radziejowski, A. Kamińska

Artyści_stki: Monika Popiel / Paweł Świerczek / Michał Wajdzik-Radziejowski (Rabbit on the Moon) / Anna Kamińska

Produkcja: Stowarzyszenie Scena Robocza

Premiera: 24.07.2020



Twórcy

Anna Kamińska – tancerka, choreografka. W 2016 roku ukończyła Akademię Sztuk Teatralnych na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu, a w 2019 kierunek Media Interaktywne i Widowiska w Instytucie Teatru i Sztuki Mediów (UAM Poznań). Doktorantka w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów. Wykłada na kierunku Wiedza o teatrze oraz Media Interkatywne i Widowiska. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca na rok 2019 oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2017. Tworzy na pograniczu choreografii oraz sztuki nowych mediów realizując instalacje, spektakle oraz performance, w których warstwa dźwiękowa kreowana jest poprzez ruch ciała i interakcję z obiektami. Współtworzy łódzką grupę LineAct, która zajmuje się sztuką site-specific.

Michał Wajdzik Radziejowski / Rabbit on the Moon – Rabbit On The Moon to solowy projekt Michała Wajdzika-Radziejowskiego (połowa duetu The Party Is Over). Połączenie surowej elektroniki z przestrzennymi dźwiękami i charakterystycznymi rytmami, inspirowane muzyką poznaną w różnych zakątkach świata, śląskim industrialem, klasyczną elektroniką i nowymi brzmieniami. Dotychczasowe wydania: „Low Gravity Techno Experience” (2017) EP „RANDOM” (2019). Rabbit On The Moon stworzył muzykę do projektów teatralnych Rafała Urbackiego „Bloki i familoki” (2015, Teatr Śląski w Katowicach), „Erynie zostaną za drzwiami” (2016, Teatr Stary w Krakowie) i „Jaram się” (2016-2017, Teatr Śląski w Katowicach / Industriada). Wziął udział w projekcie „Mix the city Katowice”, którego kuratorem był Ghostpoet (2017). Opracował i wykonał muzyki na żywo do filmu „Metropolis” (Elektronarracje 2018, Wakacyjne Kadry i Dźwięki Cieszyn 2018, 21. Festiwal Filmów Kultowych) oraz wyprodukował muzykę do komiksu „Victoria” (Elektronarracje 2018).

Paweł Świerczek – dramaturg, performer, organizator kultury. Ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach oraz Laboratorium Nowych Praktyk Teatralnych na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. W 2017 roku napisał debiutancki dramat „Odwołany” (wystawiony przez Teatr Wóz Tespisa/Teatr Naumiony w reż. Iwony Woźniak w ramach Katowickiej Rundy Teatralnej) oraz przetłumaczył na język polski „Chromę. Księgę kolorów” Dereka Jarmana. Był autorem adaptacji i dramaturgiem scenicznej interpretacji „Chromy” w Teatrze Studio w Warszawie (2019, reż. Grzegorz Jaremko) a także konsultantem dramaturgicznym przy adaptacji tej samej książki w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu (2019, reż. Rafał Matusz). W 2018 roku w berlińskim Sophiensaele stworzył solowy performans „Wungiel i Donga / Of Coal and Rainbow” zderzający górniczą i queerową tradycję Górnego Śląska oraz wystąpił w performansie „Hybris, cz. 1” w reż. Michała Borczucha i Dominiki Biernat (Festiwal Pomada w Warszawie). W 2019 roku wyreżyserował zbiorowy performans „Jestem” w ramach Generatora Malta (Festiwal Malta w Poznaniu) poruszający temat bezbronności jako narzędzia dla pokoju. W tym samym roku stworzył instalację „Przegięty dom seniorki i seniora” (Scena Robocza / Sąsiedztwo: Granice bliskości), opowiadającą o polskich seniorach i seniorkach LGBT+. W ramach projektu Scena Nowej Dramaturgii w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie napisał (we współpracy z reżyserem Sebastianem Krysiakiem) dramat „Łyknąć” opowiadający o życiu osób HIV-pozytywnych oraz recepcji HIV/AIDS w Polsce.

Monika Popiel – studentka V roku Reżyserii na Akademii Teatralnej w Warszawie. Ukończyła Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej na Politechnice Gdańskiej. Reżyserka i współprogramistka spektaklu “Roja” pokazywanego w ramach festiwalu “Miasto Szczęśliwe” w Teatrze Powszechnym w Warszawie oraz na Forum Młodej Reżyserii w Krakowie. Autorka interaktywnej przestrzeni “Wspólne dźwięki” powstałej w kooperacji z kompozytorem Kamilem Szuszkiewiczem, w Scenie Roboczej w Poznaniu. We współpracy z osobami LGBT+ z doświadczeniem uchodźczym stworzyła platformę awatarową “N/A-Neighbour/Avatar” (w ramach projektu “Sąsiedztwo: Granice bliskości/ Queerowy demontaż”). W swoich działaniach i poszukiwaniach bada szeroko pojęty zmysł dotyku jako medium.

Facebook
Twitter
LinkedIn

Archiwum

Skip to content